Napisany przez 14:45 Instalacje elektryczne, Ochrona przeciwporażeniowa, Podstawy, SEP

Samoczynne wyłączenie zasilania w układzie sieci TN

Samoczynne wyłączenie zasilania jest jednym ze środków ochrony przeciwporażeniowej przy uszkodzeniu. Przy stosowaniu tego środka ochrony, musi być zastosowana ochrona podstawowa przez zapewnienie izolacji podstawowej lub osłony i przegrody oraz ochrona przy uszkodzeniu zapewniona przez połączenia wyrównawcze ochronne. Są to nieodłączne warunki uzyskania skutecznej ochrony przeciwporażeniowej realizowanej przez samoczynne wyłączenie zasilania. W układzie sieci TN do ochrony przed porażeniem powinny być stosowane zabezpieczenia nadprądowe, albo zabezpieczenia ochronne różnicowoprądowe.

Samoczynne wyłączenie zasilania jest jednym ze środków ochrony przeciwporażeniowej przy uszkodzeniu. Przy stosowaniu tego środka ochrony, musi być zastosowana ochrona podstawowa przez zapewnienie izolacji podstawowej lub osłony i przegrody oraz ochrona przy uszkodzeniu zapewniona przez połączenia wyrównawcze ochronne. Są to nieodłączne warunki uzyskania skutecznej ochrony przeciwporażeniowej realizowanej przez samoczynne wyłączenie zasilania. W układzie sieci TN do ochrony przed porażeniem powinny być stosowane zabezpieczenia nadprądowe, albo wkładki topikowe (bezpieczniki).

Ochronę przez samoczynne wyłączenie zasilania w układach sieci TN uznaje się za skuteczną, jeżeli spełniony jest warunek:

Zs ≤ U0/Ia

Zs – impedancja pętli zwarciowej, obejmująca źródło zasilania, przewód liniowy do miejsca zwarcia i przewód ochronny od miejsca zwarcia do źródła zasilania,

Ia – prąd powodujący samoczynne zadziałanie zabezpieczenia w wymaganym czasie

U0 – wartość skuteczna napięcia nominalnego w instalacji względem ziemi. Napięcie pomiędzy przewodem fazowym, a uziemionym przewodem PE lub PEN.

W przypadku powstania zwarcia o pomijalnej impedancji pomiędzy przewodem liniowym a częścią przewodzącą dostępną lub przewodem ochronnym, urządzenie zabezpieczające musi samoczynnie wyłączyć zasilanie w określonym czasie nieprzekraczającym dopuszczalnego, określonego w tabeli poniżej.

U0 [V]

Maksymalny czas wyłączenia [s]

Warunki normalne

UL ≤ 50V

Warunki zwiększonego zagrożenia

UL ≤ 25V

120

0,8

0,35

230

0,4

0,2

277

0,2

0,2

400

0,2

0,05

480

0,1

0,05

580

0,1

0,02

W przypadku niemożliwości zapewnienia samoczynnego wyłączenia zasilania w podanym czasie, należy zastosować dodatkowe połączenia wyrównawcze ochronne. Podane w tabeli maksymalne czasy wyłączenia mają zastosowanie dla obwodów odbiorczych o prądzie znamionowym nieprzekraczającym 32A.

W celu oceny skuteczności samoczynnego wyłączenia zasilania w układzie sieci TN, należy dokonać pomiaru impedancji pętli zwarciowej Zs i sprawdzić czy jest spełniony warunek:

Zs ≤ U0/Ia

Iloraz U0/Ia to dopuszczalna wartość impedancji obwodu zwarciowego i jest on określony w normach dla wymaganych maksymalnych czasów samoczynnego wyłączenia zasilania oraz odpowiednich urządzeń zabezpieczających.

W sieciach rozdzielczych i wewnętrznych liniach zasilających dopuszcza się dłuższe czasy samoczynnego wyłączenia zasilania niż określone w tabeli powyżej, ale nie mogą one przekroczyć 5s.

(Visited 15 851 times, 1 visits today)